Wrocław: Nadia Latusek z Betty Tattoo Shop
Moja przygoda z tatuowaniem zaczęła się, gdy miałam 5 lat. Zaczynałam od sztucznej skóry. W wieku 10 lat zrobiłam pierwszy prawdziwy tatuaż. Obecnie mam 12 lat. Od najmłodszych lat byłam w tym. Patrzyłam na to codziennie w pracy u rodziców. Moi rodzice też maja sporo tatuaży i chyba, dlatego tak to wyszło.
Jak to jest z dnia na dzień stać się sławnym? Wywiady w telewizji, zdjęcia. Nagle stałaś się jedną z najbardziej rozpoznawalnych Artystek polskiej sceny tatuażu...
Moim zdaniem „sławnym” to za dużo powiedziane, ale były to moje jedne z najpiękniejszych chwil w moim życiu.
Jak długo tatuujesz?
Moja przygoda z tatuowaniem zaczęła się, gdy miałam 5 lat. Zaczynałam od sztucznej skóry. W wieku 10 lat zrobiłam pierwszy prawdziwy tatuaż. Obecnie mam 12 lat.
Wygląda na to, że połowę swojego życia spędziłaś w tym biznesie. Nie oszukujmy się nie wiele osób może powiedzieć o sobie „robię to już "pół życia”. Skąd pomysł, że zostaniesz tatuażystką?
Pomysł na tatuowanie przyszedł? Hmm...nawet nie wiem, kiedy (śmiech). Od najmłodszych lat byłam w tym. Patrzyłam na to codziennie w pracy u rodziców. Moi rodzice też maja sporo tatuaży i chyba, dlatego tak to wyszło.
Co jest fajnego w robieniu tatuaży?
W robieniu tatuaży, fajne jest to, że robię to, co lubię i to mi sprawia przyjemność.
Po szkole zamiast na plac zabaw czy podwórku z koleżankami, Ty przychodzisz do studia i dziarasz?
Nie, po szkole chodzimy z przyjaciółmi na plac zabaw. Na tatuowanie mamy dany dzień w tygodniu. Tak żeby nie kolidował z liczbą zadań domowych i lekcjami.
A jak nie dziarasz to, co robisz?
Jak nie robię tatuaży to w wolnym czasie dużo maluję, rysuję, sklejam, wyklejam. Ostatnio bardzo spodobał mi się – bodypainting. Ooo i dużo jeżdżę na wrotkach (śmiech).
Czy to znaczy, że już wybrałaś sobie zawód? Czy może chciałabyś być prawniczą albo robić coś innego?
Tak wybrałam już zawód! Oczywiście można się domyśleć, co bym chciała robić w przyszłości, gdy dorosnę (śmiech).
A co sądzą koleżanki i koledzy, nauczyciele w szkole o tym, że robisz tatuaże?
Moi rówieśnicy zawsze mi kibicowali. W szkole natomiast nauczycielki gratulowały mi, co było bardzo miłe. Nawet urosłam, mimo że jestem niska w oczach uczniów z wyższych klas (śmiech).
Lubisz guest spoty?
Jeszcze nigdy nie brałam udziału w guest spocie.
A konwenty?
W konwentach fajne jest to, że robię coś, co dla mnie jest już normą, a dużo osób, gdy mnie widzi mówi „wow” - to jest bardzo miłe. Ludzie są przyjaźni dla mnie. Atmosfera, jaka tam panuje jest fajna, wszystko lubię w tych dniach.
Co poczułaś, gdy zdobyłaś swoje pierwsze wyróżnienie na konwencie?
W pierwszej chwili poczułam zaskoczenie i niedowierzanie. Potem to chyba byłam już metr nad ziemią (śmiech). Tak, to było takie uczucie. Wyróżnienie dostałam za tatuaż mały kolorowy, a było to we Wrocławiu na Tattoo Konwent.
Pamiętasz swój pierwszy raz, gdy wbiłaś igłę w czyjąś skórę?
To pamiętam bardzo dobrze. Działo się to na kompletnym spontanie. Ćwiczyłam jak zwykle na sztucznej skórze. Zapytałam mamę, kiedy będę mogła spróbować zrobić prawdziwy tatuaż? Moja mama podeszła, usiadła spokojnie koło mnie uśmiechnęła się i powiedziała - zrób mi teraz. Nie ukrywam stresowałam się troszkę.
Co przedstawiał pierwszy tatuaż, który wydziarałaś?
To było małe czarne serduszko. Tatuaż był bardzo malutki…
Wcześniej próbowałaś na sztucznej skórze. Jaka jest różnica między tatuowaniem sztucznej skóry a prawdziwego człowieka?
Oczywiście jest ogromna różnica. Na sztucznej skórze jest to o wiele łatwiejsze.
Czym dziarasz?
Tatuaże wykonuje maszynka „Stingray”, która dostałam w prezencie od rodziców. Lekka i poręczna na moje małe rączki (śmiech).
A próbowałaś używać cewki?
Tak próbowałam cewki. Na samym początku tzn. parę lat temu w studiu były tylko takie maszynki.
Czy preferujesz jakiś styl tatuowania?
Moją mocną stroną są tatuaże kolorowe.
Czy robisz własne projekty i skąd czerpiesz inspirację?
Tak, robię własne projekty. Skąd biorę pomysły? Szczerze mówiąc nie wiem. Same mi do głowy napływają.
Rysunek własnoręczny czy program graficzny/tablet graficzny?
Częściej rysuje własnoręcznie, ale projekty łatwiej robić na tablecie. Hmm sama nie wiem… obie formy lubię.
A co sądzisz o „podrasowywaniu” zdjęć wykonanych tatuaży? Tatuażyści czasem trochę oszukują i na zdjęciach tatuaż jest ładniejszy niż w rzeczywistości.
Moim zdaniem nie powinno się aż tak podkręcać prac. Zawsze to widzi osoba, która go nosi na sobie. Dobrego tatuatora można poznać po wygojonym tatuażu. To zawsze powtarza mi mama.
Tatuaż, z którego jesteś najbardziej dumna?
Najbardziej dumna jestem z tatuażu, który wykonałam na konwencie. Przedstawiał wodne zwierzątko „Akselota”. Wykonałam go na moim przyjacielu.
Najdziwniejszy tatuaż, który zrobiłaś?
Do tej pory nie zrobiłam żadnego dziwnego tatuażu (śmiech).
Czy są motywy, których masz już dość lub nie robisz?
Za mało tatuaży wykonałam by mieć dość. Każdy sprawia mi frajdę.
Najdziwniejsza rzecz, jaka Ci się przytrafiła w trakcie tatuowania? Klient zemdlał lub płakał. Może nie było prądu?
Najdziwniejsza rzecz, jaka mi się przytrafiła? Kiedyś maszynka zrobiła mi mały protest.
A wiesz, kto to są „Janusze tatuażu”?
Tak wiem, co to są „Janusza tatuaże”. To prace, które nie są zbyt ładne i najlepiej nie zawieszać na nich oka...
Czy jest jakiś artysta, który ma lub miał wpływ na Twój styl?
Nie.
Pewnie jeszcze nie masz tatuaży. Pewnie rodzice nie pozwalają. Czy w przyszłości będziesz chciała zrobić sobie tatuaże?
Tak nie mam tatuażu jeszcze. Mam świadomość, że muszę poczekać. Na pewno przyjdzie ten dzień, gdy poczuje na własnej skórze jak to jest (śmiech).
Nie boisz się? Co innego robić komuś tatuaże a co innego czuć ból tej igły...
Nie. Nie boję się, nie myślę o tym. Zapewne gdybym o tym myślała przeszkadzałoby mi to w ich wykonywaniu.
TattooArtist