Diagnoza Wydziaranego Doktura: wstyd
Zaczynamy żyć w kraju o zupełnym braku tolerancji, życia wygodnego jedynie dla rządzących, o czym z resztą podały ostatnio media w rankingu. W kraju, w którym nagrody od państwa dostaje dziewczyna, która chciałaby zabijać ginekologów, którzy podejmują się zabiegów aborcji (te niejednokrotnie są ratunkiem dla normalnego życia matki). Jednak gorsze jest to, że zaczynamy się cofać mentalnie, jako kraj w wielu życiowych kwestiach.
Wiecie, co? Nie wiem czy bardziej zaczynam dusić się od gorąca w masce (choć w aktualnej sytuacji epidemiologicznej noszenie masek jest uzasadnione), czy w kraju który zakazuje abstrakcyjnych rzeczy. Właśnie siedzę na Wyspie Słodowej we Wrocławiu na pikniku z moją Żoną i co lepsze pełno tutaj ludzi. Każdy cieszy się świetną pogodą i urokami pięknego Wrocławia (oczywiście w stosownych odległościach). Niestety, żeby tu wejść trzeba przeskoczyć zamknięte bramki na mostach... Bo przecież panuje pandemia...
Taka pandemia, która nie zabrania pracy marketom budowlanym czy centrom handlowym. Pandemia, która twierdzi, iż miejsca w plenerze oraz salony tatuażu & piercingu są zagrożeniem. Nie ma, co się oszukiwać... Apel nic nie dał, stanowisko osób wspierających spoza branży - nic nie dało. Niestety "rząd" to brak wiedzy elementarnej w argumentacji oddzielenia tego, co dla nich niewygodne.
Zaczynamy żyć w kraju o zupełnym braku tolerancji. Życia wygodnego jedynie dla rządzących, o czym z resztą podały ostatnio media w rankingu. w kraju, w którym nagrody od państwa dostaje dziewczyna, która chciałaby zabijać ginekologów, którzy podejmują się zabiegów aborcji (te niejednokrotnie są ratunkiem dla normalnego życia matki). Jednak gorsze jest to, że zaczynamy się cofać mentalnie, jako kraj w wielu życiowych kwestiach.
Nie podpisuje się pod tymi rozporządzeniami. Zaraz odpalam piwko na wyspie, bo przecież siedzenie w plenerze jest bezpieczniejsze niż zakupy w Oszonie. Według logiki naszej, obywateli trzeźwo myślących, nie rządu. Ale co się dziwić skoro ministrowi zdrowia doradzają̨ analitycy, matematycy a nie ludzie mający cokolwiek wspólnego z ochroną zdrowia. Wstydzę się za ich decyzję...
KIM JESTEM?
Hej! Nazywam się Daniel i nienawidzę, kiedy ktoś mówi do mnie „per doktor”. Dlaczego? Prosta odpowiedz - jestem taki jak wszyscy. Wybrałem sobie zawód medyczny (dentysta), ale w jego ramach wizerunkowych nie było dla mnie miejsca. W sumie tak naprawdę bardzo mi się to spodobało, bo sam wybrałem sobie swój imidż. Więcej - bardziej identyfikuje się mentalnie z branża tatuatorską niż medyczną. Czasami widzę zdziwienie w oczach pacjentów ginące we wdzięczności po wizycie, kiedy „ósemka” ląduje już w koszu. Nie wolno nikogo dyskryminować, oceniać i stawiać w hierarchiach, które sami tworzymy, jako społeczeństwo. Częściej spotkasz mnie na konwencji tatuażu niż powielanych po stokroć kursach, i konferencjach lekarskich, których treść już znam na pamięć. Moją ulubioną rozrywką stała się walka ze stereotypami i próba informowania narodu, że modyfikacje ciała nie zmieniają charakteru i kompetencji człowieka. Dlatego zamiast marketingowych certyfikatów na ścianie znajdziecie więcej malunków na moim ciele.
Instagram